door Egbert Kalle | nov 11, 2019 | Mobiliteit
Het werk van SOAB gaat altijd over mensen en dat geldt ook voor vraagstukken rondom mobiliteit. Daar gaan de dingen vaak mis. Ook al lijkt het concept in orde, dan nog blijkt de concrete uitvoering achterhaald of niet goed genoeg doorgedacht te zijn. Om te verduidelijken dat mobiliteit niet gaat over een op papier goed uitziend aanbod, maar altijd over mensen, drie voorbeelden uit onze praktijk: “Onnodig lang wachten voor het rode stoplicht” Er zijn gemeenten waar de hoofdwegen volledig zijn ingericht om tijdens spitsuren het autoverkeer zo snel mogelijk in en uit de stad of het dorp te krijgen. Alleen zijn er ook gemeenten waar je als voetganger of fietser buiten de spitstijden onnodig minuten lang voor een stoplicht staat. Er is geen druk verkeer op dat moment, maar tijdens de conceptfase is vergeten om goed naar de belangen van alle mensen te kijken die veilig willen oversteken. Het spitsprobleem is op papier goed opgelost, maar voetgangers en fietsers worden letterlijk in hun mobiliteit beperkt. “De gehandicapte man in de trein naar Duitsland” Blij was hij, een man uit Duiven. Met zijn elektrische rolstoel kon hij gebruikmaken van de nieuwe Albello Rail naar Duitsland. Alles ging goed, totdat bleek dat hij van geen enkel station af kon. Liften werkten niet, of er waren te hoge stoepen om zijn weg te vervolgen. Het bleek een goed bedoelde voorziening die niet genoeg was doorgedacht, omdat er niet naar het grote geheel werd gekeken. Hij heeft veel stations gezien, maar kreeg geen ‘groen licht’ om een plaats te bezoeken. Zonder iets gegeten en gedronken te hebben kwam hij laat op de...
Recente reacties